COMMENTAAR: Prioriteiten stellen
06/02/2021 12:00
WAT ZAL ER gebeuren met de patiënten die Covid-19 hebben wanneer de bussen, die het verplegend personeel transporteren, uitvallen? En wat zal er gebeuren wanneer de verplegers, die zorgen voor deze patiënten, geen geld krijgen? Wanneer we zien hoeveel geld en moeite gepaard gaat met het beheersen van de Covid-19-pandemie is de vraag hoe het in hemelsnaam kan dat de meest essentiële voorzieningen als laatste worden betaald en soms zelfs helemaal niet.
De bushouders die zijn ingesprongen toen de vorige president een
beroep op hun deed via de oud-NVB- directeur voelen zich terecht
miskend. Ze hebben vanaf maart gereden om te zorgen dat verplegend
personeel ondanks dat er geen openbaar vervoer was toch aan het
werk kon komen. In het heetst van de 'strijd' hebben ze zich niet
bekommerd om materiële zaken, eensgezind zijn ze ingesprongen voor
de gezondheidszorg. Maandenlang hebben ze hun diensten verleend aan
de overheid alleen om nu eigenlijk tot vrijdagmorgen te worden
genegeerd.
En wanneer na herhaaldelijk vragen maar geen aandacht is voor
hun hulpgeroep dan hebben ze geen keus dan te weigeren nog te
rijden. De bushouders zijn niet alleen in hun roep om te behoren
tot één van de prioriteiten. Zo hebben de verpleegkundigen, dus zij
die echt dichtbij het vuur staan, niet zelden heel lang moeten
wachten op hun salaris. Eigenlijk krijgen veel van hen zelfs als
laatst hun salaris. Ook de SRD 750 Covid-19-toelage die ze kregen
kwam voor veel van hen heel laat.
Armand Achaibersing, de minister van Financiën en Planning, is
één van boeken en procedures, wat een verademing is na zijn
voorganger Gillmore Hoefdraad. Maar we moeten niet overslaan naar
het andere uiterste en het kind daardoor met het badwater
weggooien. Zeker voor geleverde diensten die met Covid-19 te maken
hebben, moet na een rechtmatigheidstoetst worden betaald.
Overigens, de voorzichtigheid van de minister is te begrijpen. Er
is voor SRD 249,7 miljoen onrechtmatig besteed uit het
Covid-19-noodfonds. Dus het is wel van belang de vinger aan de pols
te houden. Maar toch zullen er prioriteiten moeten worden gesteld
om te zorgen dat de belangrijkste zorg door kan gaan.
Suriname zit in een moeilijke situatie. Een onoverzichtelijk
financieel beleid dat gevoerd is in de afgelopen tien jaar doet het
land nu de das om. Elk besluit dat wordt genomen, moet op een
weegschaal worden gewogen en er is mogelijk een bepaald wantrouwen
wanneer zaken door de vorige regering zijn geregeld. Maar door te
voorzichtig te zijn kunnen er brokken worden gemaakt waarvoor de
prijs veel en veel hoger zal zijn dan 'slechts' financiële
onrechtmatigheid.
Gerelateerde artikelen