COMMENTAAR: Frontlinie
13/01/2021 12:00

DAT DE CORONAPANDEMIE een zware wissel trekt op de dagelijkse gang van zaken in de wereld en dus ook in Suriname staat als maanden buiten kijf. Het is voor overheden en bedrijven vaak passen en meten om de activiteiten/werkzaamheden gaande te houden. Er wordt al maanden veel van huis uit gewerkt. Maar dat is niet in alle sectoren mogelijk. Internationaal is men het erover eens dat de spil in deze pandemie de zorgsector is. Mensen die zich vaak met gevaar voor eigen leven inzetten om het leven van anderen te redden. Dat zijn echte frontliners en zij dienen inderdaad zoveel mogelijk beschermd en gewaardeerd te worden.
Twee belangrijke instituten die ook moeten blijven functioneren
zijn De Nationale Assemblee en de regering. In het assembleegebouw
zijn al bij het aantreden van het nieuwe parlement voorzieningen
getroffen om ondanks corona het werk zo goed mogelijk voorgang te
laten vinden. Er zijn inderdaad assembleeleden en ministers besmet
geraakt, maar voor zover bekend is, zijn de bronnen terug te voeren
tot buiten het gebouw.
In het assembleegebouw lopen dagelijks tientallen personen rond
van politici tot griffiemedewerkers en huishoudelijk personeel. Het
spreekt vanzelf dat om het parlement in gang te houden iedereen zo
goed mogelijk moet worden beschermd. Daarom is het goed dat er
naast de maatregelen die er al waren sinds maandag een extra
voorziening is getroffen om mensen in het parlementsgebouw te
beschermen.
Het parlement heeft dus een belangrijke taak en ook belangrijke
verantwoordelijkheid, maar men kan zich afvragen of het zichzelf
het predicaat van frontlinie mag opspelden. Het is al gezegd: de
echte frontliners zijn de mensen in de zorg, met name
verpleegkundigen. Er is al zo vaak met de mond beleden hoe
belangrijk ze zijn, maar verder dan wat speldenprikken "als
waardering" in de vorm van kleine bedragen is de werkgever niet
gekomen.
Het wordt tijd dat de handen aan het ziekbed inderdaad worden
gevuld bijvoorbeeld met de mogelijkheid in de Personeelswet om een
bijzondere bevordering toe te kennen. Op de één of andere manier
zou er één lijn gevolgd moeten worden, desnoods via wetgeving. Dus
geen onderscheid tussen overheid en particulieren.
Gerelateerde artikelen