COLUMN: Trutru lespeki
04/12/2020 14:00
-
PS
Philomena Bijlhout
Honderden Cubanen bivakkeren in tenten in Nickerie aan de grens met Guyana. Ze willen oversteken zodra deze grens opengaat. Suriname ontvluchten maar nog even profiteren van de Surinaamse staat die voor eten, drinken en goede sanitaire voorzieningen zorgt. Klaarblijkelijk hebben deze mensen zich nooit aangemeld voor de repatriëringsvluchten naar Cuba eerder dit jaar. In Suriname blijven is geen optie meer. De koek in ons land is op. En het is maar de vraag of deze economische vluchtelingen, op zoek naar een beter leven, werkelijk ook geen geld hebben.
Want zoals de Surinamers in Nederland dozen naar Suriname
sturen, krijgen genoeg Cubanen geld van familie uit Amerika. Hoe
komen ze aan de tenten waarin ze nu bivakkeren en geld voor vervoer
naar Nickerie enzo meteen de oversteek? Gaat het hier om de
illegalen die medio 2017 werden toegelaten in Suriname? Het Rode
Kruis had toen haar handen vol aan de toegestroomde Cubanen die
actie voerden. Ze kregen huisvesting, medische zorg en een toelage
van de overheid. De socialistisch georiënteerde broeders en zusters
van weleer verlaten nu dus het zinkend schip voor een welvarend
kapitalistisch buurland.
De instroom van Spaanstaligen in Suriname was, tot het sluiten
van het luchtruim dit jaar, gigantisch. Behalve Cubanen kwamen
Dominicanen, Venezolanen, Colombianen alsook de Franstalige
Haïtianen. Gedoogd en toegelaten door de vorige regering, maar
klaarblijkelijk nauwelijks geïntegreerd in onze samenleving. Nooit
gemonitord. Iemand zei eens dat de instroom noodzakelijk is, omdat
er te weinig arbeidskrachten zijn om het land op te bouwen. Dat is
misschien wel zo maar nu trekt men dus verder. Werden ze uitgebuit
op de arbeidsmarkt en werkten ze onder het minimumloon? We zullen
het niet weten. Maar ook zij ervaren problemen in het land.
En hoewel de situatie in Suriname nu een ernstig dieptepunt
heeft bereikt, is het geen optie om jongeren op te roepen 'gewapend
actie' te ondernemen tegen de huidige gang van zaken, zoals
Bouterse heeft gedaan. Etnisch profileren, etnisch benoemen, kleine
groepen bevoorrechten, je schuldig maken aan nepotisme (wat de
huidige bestuurders doen) is zeker niet acceptabel. Maar het woord
'gewapend' gebruiken is ook niet correct. De interpretatie zal
(vanwege de persoon die dit zegt) altijd zijn 'gewelddadig
ingrijpen' zoals in 1980 is gebeurd.
Dat nooit meer! Het heeft tien jaren, vele doden en heel veel
verdriet veroorzaakt bij zowel voor- als tegenstanders om de
democratische rechtsstaat in het land te herstellen. De littekens
zijn onuitwisbaar. De tranen versteend en het gebeurde vereeuwigd.
De toen door wapens afgedwongen macht is individueel en door een
selecte groep, politiek, maatschappelijk en economisch verzilverd
door middel van dictatuur. Een les die niet versimpeld kan worden
door te zeggen dat met de recente uitspraak wordt bedoeld de
'soso lobi'-ideologie van de NDP.
De slogan 'soso lobi' impliceert alles klakkeloos
accepteren. Je gezond verstand niet gebruiken. Geen eigen mening
hebben en niet kritisch zijn. En nogmaals, dit etnisch gekleurd
beleid van de regering is inderdaad zorgelijk en heeft velen
verrast. De aanzet voor verandering hiervan komt bij de NDP
vandaan. Hoe jammer is het dat de leider van deze partij weer
spreekt over de koelie terwijl zijn partij altijd een
grote voorvechter en voorbeeld is geweest van eenheid in
diversiteit ongeacht de etnische afkomst. Dit volk heeft geen
geweld meer nodig om keuzes te verduidelijken. De slavernij en
Binnenlandse Oorlog zijn voorbij. Beschaafdheid, inzichten en
ervaringen hebben ons ervan doordrongen dat het de democratische
rechten zijn die de mogelijkheid bieden om juridisch, verbaal en
met demonstraties altijd je 'RECHT' te kunnen halen. Zonder geweld
want dati na trutru lespeki, nanga lobi!
bijlhoutdwt@hotmail.com
Gerelateerde artikelen