COLUMN: Heel, heel, heel veel geld
09/04/2020 14:00
-
Pokay Tongo
Stuart Rahan
Een tongbrekende olievondst voor de president. Het nieuws van enorme hoeveelheden olie in Blok 58 bracht hem in zo’n extase dat hij de waarde daarvan minutenlang als een mantra wilde uitspreken: heel, heel, heel veel geld. Dacht even dat hij de vondst in onze jeugdige ‘katte-katte-miljoen’ wilde uitschreeuwen, zo blij en opgelucht verried zijn blik hem met het nieuws. Zijn vreugde kon niet op.
"Mi breyti, mi breyti, love up." Nog even en de
president ging op zijn blote knieën om wederom de voorzienigheid te
bedanken voor olie die al duizenden jaren verborgen ligt onder onze
zeebodem. In zijn euforie gaf de president (zonder zich te
realiseren) antwoord op de vraag hoe ernstig de economische crisis
is waar hij het land met zijn visieloos beleid in heeft gestort.
"Het blijkt wel elke keer, dat wanneer we lijken op het diepste
punt te zitten dat de grote man daarboven ingrijpt."
Van de daarbij behorende vraag 'hoe ernstig is de crisis in het
land?' zou elke journalist dromen zo direct en concreet antwoord op
te krijgen van de man die liever een tralala-monoloog houdt dan
zich te onderwerpen aan een kritisch vragenvuur. Jammer eigenlijk.
Het niet willen of behoorlijk beantwoorden van kritische vragen had
de president misschien meer goodwill opgeleverd. Ook
slecht-nieuws-gesprekken willen door de huid heen kruipen om
voortetteren te voorkomen.
Maar deze tweede olievondst neemt ook allerlei speculaties mee
in haar kielzog. Heeft Staatolie wel de middelen om haar deel van
de exploitatie te kunnen financieren? Volgens directeur Rudolf
Elias loopt het aandeel dat Staatsolie moet ophoesten tegen de 1,3
miljard US dollar aan. Een manier om dat bedrag bij elkaar te
schrapen is de verkoop van aandelen die helaas niet in Surinaamse
handen terecht zullen komen. Elias stampt als een muis heel hard
naast de olifant met de mededeling dat er geen sprake is van enige
verkoop van aandelen. De enige die volgens hem daarover beslist, is
Staatsolie zelf. Maar Rudolf is wel een slimme jongen om zich te
realiseren dat de zittende regering als enige aandeelhouder daar de
beslissende stem in heeft. En laat dat nou net de geldverkwistende
olifant Bouterse/ Adhin zijn op dit moment.
Het aandeel van Staatsolie in Blok 58 is slechts 20 procent. Hoe
de staat slechts een vijfde deel van een onbekende hoeveelheid olie
kreeg, is voor menigeen een raadsel. Het is Surinaams grondgebied
en toch blijkt 80 procent door onze handen te glippen. Een
wanverhouding die zijn oorsprong heeft in de slechte
onderhandelingspositie waarin deze regering verkeert. Door slecht
financieel beleid met degradatie naar de junkstatus CCC+ ontbreekt
het deze regering aan armslag om hard met de vuist op de
onderhandelingstafel te slaan. Een junk kan, mag en zal geen hoge
eisen stellen om zijn volgende overlevingsshot geïnjecteerd te
krijgen.
En natuurlijk zal er hardop geroepen worden dat geen enkel
Staatsolieaandeel van Blok 58 verkocht gaat worden terwijl er
intussen gesprekken gevoerd worden met Chinese staatsondernemers.
Lijkt tegenstrijdig maar dat is het niet. Nu de tweede olievondst
is aangetoond kunnen wij met een aan zekerheid grenzende
waarschijnlijkheid vaststellen dat onze gehele economische kustzone
bol staat van de olie. Dus kunnen deze geldverkwistende regeerders
makkelijker onderhandelingen starten voor gebieden buiten Blok 58.
De verkiezingen komen eraan en dat weten de Chinezen ook. Met de
junkstatus zal Suriname genoegen moeten nemen met wat de nobele
geldschieter over heeft. Het noodlottige gevolg is dat aan het
einde van de rit wij voor onze eigen natuurlijke hulpbron een veel
hogere prijs aan de pomp zullen betalen.
Dat de huidige regeerders geen visie hebben, klopt niet
helemaal. Er is wel visie maar die is vrij kortlopend. Zij willen
bij leven en welzijn zelf profiteren van de dollars terwijl er met
de brede kant van hun mond geroepen wordt dat 'wij de toekomst van
onze kindskinderen veilig moeten stellen'. Wil je echt doorgaan als
regering met visie en beleid dan is duurzame investering, die
veertig jaar is nagelaten, nu een must. Heb je dan ook geen wet
Uitzonderingstoestand COVID-19 nodig als rookgordijn om jouw
financieel-economisch falen te maskeren. Het huidige trackrecord
van het ontaarde beleid leidde tot draconische maatregelen waardoor
het vertrouwen in deze regering tot het diepste punt is gedaald.
Daar zal heel, heel, heel veel geld geen verandering in
brengen.-.
taknangami@live.nl
Gerelateerde artikelen