‘Als je hard werkt en bidt zul jij je doelen bereiken’
03/12/2019 21:43
-
Tascha Aveloo

Johanna Hardewijk is een groot voorbeeld voor de Surinaamse gemeenschap in de VS.
PARAMARIBO -
Aan haar praktisch accentloze Nederlands is niet te horen dat zij al meer dan twintig jaar in het Amerikaanse Florida woont. Johanna Hardewijk-Ingebe, is een Moengonese die op haar achtentwintigste naar Curaçao vertrok om daar een ‘beter leven’ te zoeken. Twaalf jaar werkte zij daar in het Sint Elisabeth-Hospitaal, daarna vertrok ze naar de Verenigde Staten.
"Maar ik ben wel haast elk jaar thuis hoor, ik ben er volgende
maand weer", zegt ze vrolijk. "Het leven hier verschilt hemelsbreed
met dat in Suriname. De Verenigde Staten is het land van de
mogelijkheden. The sky is the limit en als je hard werkt
word je er ook voor beloond."
Eind november is ze in Miami, Florida door de organisatie
Suriname American Network Inc. (SANI) onderscheiden met de
Kankantrie Lifetime Achievement Award in Professional Nursing.
Daarbij werd zij geroemd om haar buitengewone
leiderschapskwaliteiten in educatie. SANI beschouwt Hardewijk als
een voorbeeldfiguur voor de Surinaamse diaspora wereldwijd.
Zij werkt in het Florida Hospital, een ziekenhuis met ruim
tachtigduizend medewerkers. Zij is verantwoordelijk voor het
management van de verpleging op onder andere de EHBO-afdeling. In
2017 werd zij manager en het jaar daarop kreeg ze van het
ziekenhuis de bedrijfsaward voor 'Best performance in
improvement'.
Ze heeft een afdeling die slecht presteerde getransformeerd tot
de beste afdeling. "Ik twijfelde een beetje of ik de positie wilde
aannemen toen die mij werd aangeboden, omdat die veel meer
administratieve verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Ik wilde
gewoon vrij mijn werk doen."
"Maar na enige tijd besloot ik toch de uitdaging aan te gaan en
God is mij genadig geweest. Het gaat goed. We hebben hier alles om
mensen te diagnosticeren en je word ook zeer op je gemak gesteld om
je werk goed te kunnen doen." Ze is trots en blij dat haar werk op
prijs wordt gesteld.
"Het betekent niet alleen dat je gewaardeerd wordt, maar het is
vooral een stimulans om door te gaan op de goede weg. Wat ik
eigenlijk hieruit haal is dat het niet uitmaakt waar je vandaan
komt, wat je afkomst is of hoe je eruitziet. Als je hard werkt en
bidt dan zul jij je doelen zeker bereiken."
De prille jeugd van de verpleegkundige werd gekenmerkt door
harde tijden. Hardewijk is opgegroeid in het dorp Pelgrim in
Moengo. "Ooh dat waren fijne tijden, maar ik was me al heel jong
bewust van de armoede en het harde leven. Ik besloot toen al dat ik
wat wilde worden waardoor ik dat harde leven niet hoefde mee te
maken."
Ze had twee ideeën voor de toekomst; namelijk in de zakenwereld
gaan en daarvoor de toenmalige Handelsschool bezoeken of
verpleegster worden. "Maar ik had niemand die mij kon opvangen in
de stad als ik op de Handelsschool zou gaan. Het toenmalig
schoolhoofd van de Hubertus Waaldijk Muloschool in Moengo, Cleo
Pronk, adviseerde mij om voor de verpleging te kiezen omdat ik dan
in het internaat van de school kon wonen."
Na vier jaar intern wonen en studeren bij het Sint Vincentius
Ziekenhuis, werkte ze nog vijf jaar in Suriname waarna zij naar
Curaçao vertrok. "Ik heb ook enkele maanden in Nederland bij een
revalidatiecentrum gewerkt, toen ik daar op een lange vakantie
was." Toen de gelegenheid zich voordeed om in de Verenigde Staten
te gaan werken, greep ze die met beide handen.
"Je moet daar aan allerlei voorwaarden voldoen. Ik solliciteerde
en moest eerst diverse examens afleggen en Gode zij dank slaagde ik
voor allemaal. Het Florida Hospital heeft mij gesponsord." Dit
houdt in dat het ziekenhuis alle papieren, zoals haar Green Card -
een verblijfsvergunning - in orde maakte. "Ik heb die in Venezuela
opgehaald. Inmiddels heb ik mijn Amerikaanse paspoort."
Hardewijk bleek een toegewijde werker en dat bleef niet
onopgemerkt bij de ziekenhuisleiding. "Wij werken zeer
klantgericht. Als verpleegsters hebben we veel bevoegdheden om een
cliënt te redden die binnenkomt, al is er geen arts beschikbaar.
Wanneer zo iemand het ziekenhuis verlaat krijgt hij een
beoordelingsformulier met vragen over onder andere de behandeling,
de leiding en verplegers. Zo weet men ook wie goed werkt en wat men
moet verbeteren."
Hardewijk is de enige donkerkleurige manager en ze is een groot
voorbeeld voor de Surinaamse gemeenschap. Over het contact met
'landgenoten' zegt deze topvrouw: "Ja we blijven elkaar opzoeken en
elkaar ondersteunen." Ze is getrouwd met Rinaldo Hardewijk. "Als
wij uitgaan om te shoppen in Walmart bijvoorbeeld, is het telkens
stoppen want mensen die zij ooit eens heeft geholpen in het
ziekenhuis willen altijd even groeten en zelf wil ze weten hoe het
nu met hen gaat. Ze is een echte verzorgster", zegt hij.
Gerelateerde artikelen